Weer Urker schedel boven water

Waarschijnlijk gebruikt door hoogleraar Pieter Harting
Weer Urker schedel boven water
http://www.opurk.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=16178&Itemid=2

vrijdag 13 april 2007
Opnieuw is een Urker schedel aangetroffen in een wetenschappelijk depot. Het Vrolik Museum in Amsterdam blijkt een exemplaar in bezit te hebben. Waarschijnlijk gaat het om een schedel die gebruikt is door hoogleraar Pieter Harting uit Utrecht bij het schrijven van zijn boek 'Het eiland Urk'.

Harting schreef dit boek in 1853, ruim twintig jaar voordat hij schedels aankocht die ontvreemd waren van het Urker kerkhof. Om zijn onderzoek naar de Urkers te staven leende hij drie schedels van collega's Gerardus Vrolik en Eduard Sandifort. Harting verwachtte dat hij 'ergens in het vaderland' het 'onvervalschte type' Nederlander tegen te komen. Indien gevonden zou deze oermens zou de basis vormen van de Nederlandse rassenkunde. De Urkers waren potentiële kandidaten omdat zij volgens hem 'een zuiver nagenoeg onvermengd ras' vormden. Harting verbleef in 1853 samen met zijn vriend de Enkhuizer apotheker P. Backer de Wit enkele dagen op Urk, waar hij met behulp van een grondboor enkele monsters nam. Tevens bestudeerde hij de bevolking, flora en fauna op het eiland.

Harting noemde de Urkers 'stevig gebouwde, wel gemaakte menschen, met breede schouders en heupen'. De hoogleraar vond hen 'beschaafder dan lieden uit den geringeren stand aan den vaste wal'. Harting verbaasde zich over de koeien op het eiland, die zo mak waren dat zij, net als de honden, bij het horen van hun naam naar de mensen toe kwamen. Zijn theorie over het Urker ras kon Harting vooralsnog niet bevestigen: na het uitvoerig opmeten van de drie schedels die tot zijn beschikking waren gesteld, concludeerde de hoogleraar dat de Urkers in elk geval niet van de Kelten afstamden.

Na het onderzoek stuurde Harting de schedel terug naar Vrolik. De schedel is nu onderdeel van de collectie anatomische, zoölogische en teratologische preparaten van professor Gerardus Vrolik en zijn zoon, professor Willem Vrolik. Verwacht mag worden dat de andere twee geleende schedels in het nalatenschap van Sandifort te vinden zijn.

Wat nu?De mensen van het Museum Het Oude Raadhuis willen graag weten wat de Urker bevolking vindt van de gevonden schedels en wat er mee moet gebeuren; laten liggen, exposeren of herbegraven. Iedereen mag zijn of haar mening geven via